آسیب شناسی مدیریت استعدادها در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی (منطقه همدان)

مدیریت استعداد، شامل مجموعه کاملی از فرایندها برای کشف ، شناسایی، پرورش ، به کار گیری و مدیریت کارکنان به منظور اجرای موفقیت آمیز استراتژی های کسب و کار مورد نیاز سازمان است. این سیستم مدیریت همواره باید مورد آسیب شناسی قرارگیرد تا اثربخشی آن افزایش یابد. هدف اصلی در این تحقیق شناسایی معیارها و شاخص های آسیب شناسی مدیریت استعدادها در شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی (منطقه همدان) و طبقه بندی آسیب های مزبور در سه شاخه ساختاری ، رفتاری و زمینه ای است. این تحقیق از آن جهت که به بررسی روش های شناسایی آسیب های مدیریتی در شرایط سازمانی می پردازد، تحقیقی توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را مدیران و کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه همدان براساس سطح سازمانی مدیران، معاونان و کارشناسان تشکیل می دهد که در مجموع 84 نفر هستند. و برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شده است.در ابتدا پرسش نامه ای با 40 سئوال بسته- پاسخ که با استفاده از مقیاس لیکرت 5 درجه ای، رتبه بندی شده بود بین 15 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت توزیع شد که با به دست آمدن ضریب آلفای کرونباخ برابر با 843/0برای کل سئوالات، پایایی آن تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق از روش های آماری توصیفی شامل (جداول، داده های طبقه ای، میانگین و واریانس) و روش های آمار استنباطی (آزمونt استیودنت، تحلیل واریانس و آزمون فریدمن) بهره گرفته شد. برای تسهیل در انجام آزمون های آماری و پردازش سریع تر و تجزیه و تحلیل های آماری از نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که دلایلی مبنی بر رد فرضیه های تحقیق یافت نشد و مدیریت استعدادها در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی در هر سه شاخه ساختاری، رفتاری و زمینه ای دارای آسیب می باشد و البته بین این عوامل تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری که بیشترین آسیب مربوط به شاخه ساختاری است.